Boilies – część 4

9 listopada 20161 czerwca 2020 Fish Food

Po lekturze poprzednich części, wiemy już jak skomponować odpowiedni mix, potrafimy również przygotować cześć płynną. Natomiast dzięki testom, korektom i modyfikacjom stworzyliśmy finalne receptury. Przyszedł zatem czas na końcowy etap, jakim jest ostateczny wyrób kulek proteinowych. Nasze działania będą praktycznie takie same, jak w przypadku wyrobu próbek testowych tylko z użyciem większej ilości składników.

Mix

Do połączenia suchych składników możemy użyć miski, wiaderka, worka foliowego lub innego pojemnika. Pamiętajmy o przesianiu oraz stopniowym łączeniu komponentów ze względu na frakcję ich rozdrobnienia (KM 3/09 ,,Zrób własny mix” cześć 2). Wszystkie tego typu zabiegi pozwolą nam dokładniej wymieszać i połączyć składniki oraz wyrobić ciasto wolne od grudek i odpadów. Jeżeli dodatki dozowane w małych ilościach takie jak ekstrakty, stymulatory i wzmacniacze czy betaina chcemy dodać do suchej mieszanki, nie do części płynnej, to nie dosypujemy ich od razu do całej porcji mixu, tylko odmierzamy z niej 0,25-0,5 kg i dodajemy przygotowane składniki, po czym dosypujemy do reszty i jeszcze raz wszystko mieszamy. Taki zabieg równomiernie rozprowadzi dodatki po całej mieszance. Gotowe już mixy przechowujemy w workach papierowych lub foliowych ewentualnie w innych szczelnie zamkniętych pojemnikach. W każdym wypadku unikajmy przechowywania mieszanek w wilgotnych pomieszczeniach.

Przed połączeniem komponentów warto je wcześniej przesiać

Aby dokładnie wymieszać mix ręcznie dobrze jest robić to w obszernej misce lub pojemniku

Cześć płynna

W zależności od ilości potrzebnych składników do ich przygotowania najlepiej nadawać się będą większe pojemniki z podziałką w ml, miski lub wiaderka. Mieszanie płynów ułatwi nam użycie kuchennego miksera lub zwykłej wiertarki wyposażonej w końcówkę do mieszania farb. Przypomnę jeszcze, aby do przygotowywania części płynnej wykorzystywać jajka o temperaturze pokojowej lub albuminę rozpuszczoną w letniej wodzie, co ułatwi połączenie wszystkich dodatków w jednolity płyn. Z kolei w przypadku dodania oleju, musimy jak najszybciej połączyć część płynną z suchą mieszanką, gdyż pozostawienie jej na kilka minut spowoduje oddzielenie się oleju i wypłynięcie na powierzchnię. Przy okazji chciałbym jeszcze wspomnieć o możliwości regulowania stężenia aromatów w kulkach kierując się np. strategią nęcenia, porą roku, presją wędkarską, zapachem dna lub gnijących liści itp. Wyróżniłbym 3 grupy: kulki całkowicie pozbawione aromatu lub z jego niskim poziomem oraz zawierające średni lub wysoki poziom zapachu. Kulki z pierwszej grupy używam najczęściej do długookresowego nęcenia, zanęcania ,,dywanowego” (obfitość intensywnie pachnących kulek może czasami przynieść odwrotny do wabiącego efekt) lub do połowów w ,,dziewiczych” łowiskach oraz chłodnych porach roku. Do wyrobu tego typu ,,protein” wybieram receptury bogate w składniki smakowo-zapachowe (przyprawy, ekstrakty) oraz ze zwiększoną ilością np. mączki arachidowej lub rybnej, natomiast dodany aromat spełnia w nich tylko rolę ,,sygnału”, charakteryzującego nutę zapachową danej mieszanki. Kulki zawierające średni (standardowy) poziom aromatu stosuję najczęściej, jednak głównie latem oraz na krótkotrwałych zasiadkach. Zastosowany w nich aromat ma za zadanie wabić i zasygnalizować karpiom pojawienie się oraz wskazać miejsce umieszczenia smakowitego pokarmu. I ostatni wysoki poziom aromatu stosuję wyłącznie do nęcenia punktowego lub w akwenach gdzie woda, muł czy zalegające na dnie liście posiadają intensywny zapach. Żeby otrzymać mocno pachnące kulki wcześniej dodatkowo ,,dopalam” je roztworem wody i czystego aromatu, ewentualnie z dodatkiem słodzika. Powierzchniowe intensywne aromatyzowanie ma tą zaletę w porównaniu z kilkakrotnym przedozowaniem aromatu podczas wyrobu kulek, że nawet jeśli karpiom nie przypadnie do gustu jego stężenie, to po kilkunastu godzinach zostanie on z nich wypłukany i nie zepsuje tym samym wybranego przez nas łowiska.

Aromaty – standard przy wyrobie kulek zapachowych

Składniki mixu do wyroby kulek bez zapachu

Woda i zestaw składników do sporządzenia zalewy której użyjemy do zrobienia kulek o wysokim stężeniu zapachu

Zestaw składników do przygotowania części płynnej

Do wymieszania większej ilości płynnych składników pomocna będzie zwykła wiertarka

Płynne składniki z dodatkiem oleju należy jak najszybciej dodać do suchej mieszanki, żeby olej nie wypłynął do powierzchni

Wyrabianie ciasta

O ile przygotowanie mixu oraz płynnych składników nie wymagało od nas nakładu większych sił, to od tego momentu dysponując tylko własnymi rękoma nasza praca nie będzie lekka, oczywiście w przypadku jednorazowego wyrobu dużej ilości ciasta. Dlatego też, jeżeli nie dysponujemy żadnym elektrycznym mieszadłem, proponuję wyrabiać ciasto mniejszymi partiami, podzielonymi na około dwukilogramowe porcje. Ewentualnie do wyrabiania wstępnej fazy ciasta możemy użyć mieszadła wolnoobrotowego do przygotowywania zapraw murarskich i następnie ugnieść je ręcznie. Żeby ciasto nie kleiło się nam do rąk lub końcówki mieszadła, możemy delikatnie natłuścić powierzchnię rąk lub haka olejem. Ciasto powinniśmy wyrabiać stopniowo, dodając mix do części płynnej (KM 3/09 ,,Zrób własny mix” cześć 2). Odwrotnie możemy postąpić w przypadku korzystania ze specjalistycznego mieszadła do ciast ciężkich, ponieważ tego typu urządzenie będzie samoczynnie wiązać płyn z suchą mieszanką oraz bez problemu poradzi sobie z doprowadzeniem do odpowiedniej konsystencji, nawet 100 kg ciasta. W każdym wypadku po wyrobieniu ciast korzystnie jest umieścić je na około 15-30 minut w worku foliowym, przykryć w misce czy dzieży lub ,,załadować” do pistoletu. Tak przetrzymane ciasto będzie równomiernie przesiąknięte płynnymi składnikami i utworzy bardziej jednolitą masę. Natychmiastowy wyrób kulek lub po doprowadzeniu do częściowego wysuszenia ciasta (odparowania płynnych składników) może być przyczyną późniejszych kłopotów z rolowaniem.

Do wyrabiania ciasta nie należy używać jaj wyjętych prosto z lodówki